پیش بینی آینده فضای ابری
تولید فناوری Cloud
رایانش ابری، که پشتوانه اقتصاد جهان، زنجیرههای تأمین جهانی و نیروی کار از راه دور در طول همهگیری ویروس کرونا بود، همچنان به عنوان یک هدف اساسی برای سازمانهایی است که به دنبال افزایش مقیاس پذیری، تداوم تجارت و بهرهوری هزینه، در سال 2021 هستند.
طبق نوشته فرصت امروز خود کلمه Cloudبه دهه ۵۰ میلادی باز میگردد، چرا که در آن زمان پردازشها توسط کامپیوترهای بسیار بزرگ در اتاقهای سروری انجام میشد. کاربران در آن دوره، با استفاده از ترمینالهایی به این سرورها دسترسی داشتند. با اضافه شدن تکنولوژی اینترنت به Cloud در قرن ارتباطات، یک شکل جدید از این تکنولوژی متولد شد.
انواع رایانش ابری
چهار نوع اصلی رایانش ابری وجود دارد: ابرهای خصوصی، ابرهای عمومی، ابرهای ترکیبی و چند ابر. همچنین 3 نوع اصلی از خدمات رایانش ابری وجود دارد؛ زیرساخت بهعنوان سرویس (IaaS)، بسترهای نرمافزاری به عنوان سرویس (PaaS) و نرمافزار بهعنوان سرویس (SaaS).
شباهت و تفاوت رایانش ابری
هر ابری منابع محاسباتی مقیاس پذیر را در یک شبکه، چکیده، جمع آوری و به اشتراک میگذارد. هر نوع ابر همچنین امکان محاسبه ابری را نیز فراهم میکند، که در واقع اجرای حجم کاری در آن سیستم است.
تفاوت بین ابرهای عمومی، ابرهای خصوصی، ابرهای ترکیبی و چند ابرها به آسانی با موقعیت و مالکیت مشخص میشد. اما دیگر تشخیص آنها ساده نیست؛ بنابراین به مقایسه تفاوتها میپردازیم.
ابرهای عمومی
ابرهای عمومی محیطهای ابری هستند که معمولاً از زیرساخت فناوری اطلاعات و متعلق به کاربر نهایی ایجاد نمیشوند. برخی از بزرگترین ارائه دهندگان ابر عمومی عبارتاند ازAlibaba Cloud ، Amazon Web Services (AWS) ، Google Cloud ، IBM Cloud و Microsoft Azure.
رایانش ابری عمومی سنتی همیشه خارج از محیط کار میکرد، اما ارائه دهندگان ابرهای عمومی امروزی، شروع به ارائه خدمات ابری در مراکز داده مشتریان اصلی کردهاند. این امر، تمایز مکان و مالکیت را منسوخ کرده است.
هنگامی که محیطها تقسیم شده و مجدداً بین چندین مستأجر تقسیم میشوند، همه رایانشهای ابری به ابر عمومی تبدیل میشوند. ساختارهای هزینه، دیگر ویژگیهای ضروری ابرهای عمومی نیستند، زیرا برخی از ارائه دهندگان ابر (مانند Massachusettes Open Cloud) به مستأجران اجازه میدهند از ابرهای خود به صورت رایگان استفاده کنند.
ابرهای خصوصی
رایانش ابری خصوصی، آزادانه به عنوان محیطهای ابری اختصاص داده شده به یک کاربر یا گروه نهایی تعریف میشود، جایی که در محیط معمولاً پشت فایروال آن کاربر یا گروه قرار دارد. زمانی که زیرساخت فناوری اطلاعات به یک مشتری اختصاصی با دسترسی کاملاً جداگانه اختصاص داده شود، همه ابرها به ابرهای خصوصی تبدیل میشوند.
ابرهای ترکیبی
ابر ترکیبی یک محیط به ظاهر واحد فناوری اطلاعات است که از چندین محیط متصل از طریق شبکههای محلی (LAN) ، شبکههای وسیع (WAN) ، شبکههای خصوصی مجازی (VPN) و یا API ایجاد شده است.
سرویسهای ابری زیرساختها، سیستم عاملها یا نرم افزارهایی هستند که توسط ارائه دهندگان شخص ثالث میزبانی شده و از طریق اینترنت در اختیار کاربران قرار میگیرند، سرویسهای رایانش ابری به موارد زیر تقسیم میشوند:
سرویس ابری IaaS
ارائه دهنده خدمات ابری زیرساختها را، سرورهای واقعی، شبکه، مجازیسازی و ذخیره دادهها، از طریق اتصال به اینترنت مدیریت میکند. کاربر از طریق API یا داشبورد دسترسی دارد و اساساً زیرساخت را اجاره میدهد.
سرویس ابری PaaS
در درجه اول برای توسعهدهندگان و برنامهنویسان، یک بستر ابری مشترک برای توسعه و مدیریت برنامه به کاربران میدهد بدون نیاز به ایجاد و نگهداری زیرساختهای معمولاً مرتبط با این فرایند.
سرویس ابری SaaS
سرویسی است که یک برنامه نرمافزاری، که ارائه دهنده سرویس ابری، آن را مدیریت میکند، به کاربران خود ارائه میدهد.
آینده یارانش ابری
رایانش ابری، آینده برنامهها و راه حلهای سازمانی است. با خدمات مبتنی بر ابر، ما برای زیرساختهای تکنولوژیکی خود به سرورهای از راه دور متکی هستیم. به لطف روشی که رایانش ابری دسترسی تلفن همراه را از طریق دستگاههای هوشمند تشویق میکند، رایانش ابری، افراد را در جریان نگه میدارد.